عملكرد مغز بچه هاي دوزبانه

عملكرد مغز بچه هاي دوزبانه:

دكتر كاترين مونت زبانشناس بلژيكي، در تز دكتراي خود به بررسي عملكرد مغزي بچه هاي دو زبانه و مقايسه آن با بچه هاي تك زبانه پرداخته است. او در كار تحقيقي كه در اين زمينه انجام داده، تفاوت هاي قابل ملاحظه اي را بين عملكرد مغزي اين بچه ها با هم مشاهده كرده است.

تحقيقات پيشين نشان داده بودند كه هر چه آموزش زبان دوم در سن كمتري شروع شود، فراگيري كامل تر و امكان دو زبانه شدن بيشتر است.
نكته ي جديد و جالبي كه در تحقيقات خانم مونت به چشم مي خورد اين است كه آموزش زبان دوم در سن پايين، قابليت عملكرد مغز را در زمينه هاي ادراكي نيز افزايش مي دهد.

در حقيقت ابزاري كه خانم مونت براي بررسي عملكرد مغزي اين بچه ها استفاده نموده است، دستگاه “رزنانس مانيتيك هسته اي” است. اين دستگاه قادر است به ما نشان دهد كه هر فعاليتي، كدام بخش مغز را فعال مي كند. در حقيقت وقتي ما حركت مي كنيم، يا حرف مي زنيم يا كتاب مي خوانيم، بخش هاي خاصي از مغز ما فعال مي شوند. اين دستگاه به دانشمندان كمك مي كند كه بخش هاي گوناگون مغز كه در يك فعاليت سهيم هستند را، شناسايي كنند.

دكتر مونت با استفاده از اين دستگاه به مقايسه فعاليت هاي مغزي بچه هاي دو زبانه و تك زبانه پرداخت. براي اين كار 30 كودك دو زبانه و تك زبانه را كه سن شان بين 7 تا 11 سال بود برگزيد و از آن ها آزمون هاي ادراكي گذراند و در حين اين آرمون ها به بررسي فعاليت هاي مغزي اين كودكان پرداخت

اين آزمون ها، تمرين هاي گرامري، طبقه بندي لغات و نيز جمع و تفريق را شامل مي شدند. دكتر مونت مشاهده كرد مغز بچه هاي دو زبانه نسبت به بچه هاي تك زبانه، احتياج به فعاليت كمتري براي حل اين تمرين ها دارد. به عبارتي مغز بچه هاي تك زبانه براي حل آزمون ها – از هر نوعش – نيازمند فعاليت شديدتري است و به اين جهت، سلول هاي مغزي بيشتري بايد بسيج شوند.

تفاوت اين كودكان تك زبانه با بچه هايي كه از سنين بسيار كم در معرض دو زبان بوده اند، شديدتر مي شود. در كودكاني كه پدر و مادرانشان زبان هاي مادري متفاوتي دارند و از همان ابتدا كودك در محيطي دو زبانه شناور است، اين قابليت ها نمايان تر می باشد.

نتيجه اين كه هر چه ما از سن كمتري شروع به يادگيري زبان دوم كنيم، مغز ما براي فعاليت هاي ذهني و ادراكي آمادگي بيشتري پيدا مي كند.